Voorwoord

”DE MUIS DIE MAAR ÉÉN HOL HEEFT, WORDT SPOEDIG GEVANGEN”

George Herbert

Een persoon moet meerdere opties hebben, een keuzevrijheid die niet beknot mag worden door kunstmatige drempels. Bij slechte ervaringen, nieuwe verwachtingen, veranderende behoeften…laat iedereen een keuze maken die op dat moment voor hem of haar het beste aanvoelt.

De muis mag dus niet in één hol worden gelokt, wat dan zit ze gevangen, en dit soms voor een (heel) lange tijd. Bij de zoektocht naar een hypothecaire lening gebruiken de banken een lekker ogende kaas om de muis te lokken naar een lang verblijf in één hol. Die spreekwoordelijke kaas is de rentevoet en in het bijzonder de conditionele extra rentekorting als men er -vanuit de praktijk quasi verplichtend- de schuldsaldo- en brandverzekering bijneemt. Het feit dat de consument op zoek gaat naar een zo laag mogelijke rentevoet is logisch. Immers, de consument start vaak aan zijn grootste financiële investering ooit, gaat hiervoor een verbintenis van 20 tot 30 jaar aan waarbij de aflossing doorweegt op zijn budget. Zijn focus ligt dus in beginsel op de rentevoet, maar niet, of veel minder, op de verzekeringen, het belangrijk vangnet dat zijn levensinvestering moet beschermen. Wanneer hij achteraf elders een beter vangnet vindt, beseft hij dat hij feitelijk gevangen zit, want als hij verandert, schiet zijn rentevoet de hoogte in.

Smaakt de initiële kaas dan nog zo lekker? De kans is reëel dat de kaas voor de verzekeringen zwaar op de maag ligt, en eerder aanvoelt als een wurggreep.

PLEIDOOI VOOR DE ‘ECHTE’ VRIJE KEUZE

Bij de gebundelde verkoop – hypothecair krediet en bepaalde verzekeringen d.m.v. een extra conditionele rentekorting – dienen de gevolgen aangepakt te worden. De lange gijzeling van de consument voor zijn verzekeringen, die niet noodzakelijk in zijn belang zijn, moet stoppen. Laat de concurrentie juist ten volle floreren, want dit is in wezen in het belang van de consument en zijn keuzevrijheid. Nu wordt die concurrentie door de wurggreep juist lamgelegd!

Die boodschap bepleitte FVF eind februari tijdens een Parlementaire hoorzitting rond het hypothecair krediet. De te hoge drempels om nadien over te stappen naar een ander, beter verzekeringsproduct en/of dienstverlening moeten aangepakt worden. Een anomalie zeg maar die dringend in de wetgeving moet weggewerkt worden.

WIE IS ER BANG VAN EEN ‘VRIJE’ CONSUMENT?

De verzekeringsmakelaars alvast niet. In de laatste studie van Assuralia over de marktaandelen van de distributiekanalen kan besloten worden dat de makelarij er globaal op vooruit gaat. Maar niet in de markt van brandverzekeringen, hetgeen de vinger op de wonde legt van gevolgen van de gebundelde verkoop en de lamgelegde concurrentie.